-6- Hallo herfst!

En de herfst is er weer!!

Dinsdag is me dat heel snel erg duidelijk geworden. Voor de mensen die net als ik pas in het weekend weer weten welke dag het is: Dinsdag was het guur, heel guur.


Dinsdagochtend was een verschrikking op de weg. Ik vind het normaliter heerlijk om auto te rijden, maar op dat moment wenste ik even dat dat niet hoefde en ik lekker, veilig in mijn bedje kon kruipen. Normaliter ben ik ook geen "remtrapper" (irritatie nummer één voor mij in het verkeer), maar toen even wel... Ik was dus gewoon een mietje, achter het stuur.
Aanleiding? Slagregen, harde wind, het donker en nog net geen aquaplanning...
Maar al dit vreselijke brengt ook gezelligheid met zich mee, stiekem heb ik me er op verheugd;
Maandag ben ik naar de Jumbo geweest en zoals in (bijna) alle winkels ligt daar zo'n boodschappenboekje (Hallo Jumbo!). Deze maand staat in het teken van stoofpotten en pompoen, yes!! Ik kan mijn hart ophalen... Mijn seizoen is er weer.
Ook het seizoen van de kerstmarkten. Zo zijn we met z'n vieren al naar de kerstmarkt geweest bij de Intratuin, ik weet het, erg vroeg in het jaar, maar nieuwsgierig als we zijn naar dé trend van dit jaar... Dus ik heb al wat inspiratie opgedaan, niet zozeer voor een kerstkrans (bijkomend voordeel), maar voor een herfstkrans, de dennenappeltjes liggen al te drogen op mijn vensterbank. Vers geraapt op de duinen!
Overigens door deze kerstmarkt,  ben ik wel erg benieuwd naar andere kerstmarkten geworden, want er is me iets opgevallen.
Tot mijn grote verbazing, en schrik, was de kerstmarkt niet gericht op een witte kerst, maar op een 'herfstkerst'. Volledig logisch (!) natuurlijk, gezien het weer en de temperaturen de afgelopen kerstfeesten, maar een herfstkerst??
Maak je even een voorstelling bij het woord herfst. Waar denken we dan aan?
Ik denk dan naast veel regen en wind, aan onder andere bladeren, dennenappels, kastanjes en hertjes.
Goed. Stel je deze zaken voor met een laag glitter, brons of goud. En hang of plaats deze zaken vervolgens in je kerstboom, voilá, een herfstkerst. Het kan ook zijn dat ik er nog aan moet wennen, maar persoonlijk vond ik er niets aan. Ondanks dat zullen er wel nog vele bezoekjes volgen tijdens regenachtige, vrije zondagen.

Maar laten we het niet teveel over kerst hebben, Sinterklaas komt eerst nog langs.
En voor het eerst gaan we met kids naar het Sinterklaasfeest op het werk. Dochterlief vind het nu al spannend, ze gaat Sinterklaas ontmoeten!! De snoeperd... uit haar favoriete boekje!

Ieder nadeel heeft zijn voordeel(en).
Dag zomer, Hallo herfst!

-5- Werelddierendag

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik wat geschreven heb. Allerlei redenen.
Het komt erop neer dat ik eigelijk niet meer weet waar ik over moet schrijven, ik heb zoveel ideeën!

En zoveel dingen te doen...

Vanavond heb ik besloten de mand met was aan de kant te schuiven en er weer eens voor te gaan zitten. Op de achtergrond blért 'Kenny Knuffelmonster' en de kleine man probeert tevergeefs zijn brandweerwagen aan de praat te krijgen...

Om het dus voor mezelf makkelijk te maken heb ik ervoor gekozen wat over Dierendag te vertellen, aangezien het morgen zover is!
Dierendag is een goed excuus om mee te doen aan allerlei commerciële reclame-acties, speciaal gericht op dieren, zodat we onze kleine (of misschien grote) haarballen 'ook eens goed kunnen verwennen'.
Alsof die beesten dat snappen.
Maargoed, de nieuwsberichten vliegen je om de oren:
"Baasjes bereiden zich voor op Dierendag" (Rtv NH)
Baasjes kopen een nieuw plantje voor hun goudvis en anderen kopen een bot waar hun hond uren mee zoet is.
Het AD schrijft "Beestenboel bij bekende baasjes", terwijl metronieuws kopt met "Dierendag nog steeds heel hard nodig", waarin aandacht wordt besteeds aan de, nog steeds ten onrechte niet serieus genomen Dierenpolitie.

Maar, waar we aan voorbij gaan is dat deze dag eigenlijk in het leven is geroepen om te benadrukken dat dieren ook beschermd moeten worden en rechten hebben, met andere woorden het welzijn van onze dieren.
Het is eigenlijk ook wel leuk om even wat extra's te kopen voor je trouwe metgezel, maar persoonlijk vind ik dat niet belangrijk. Ik ben daar een paar jaar geleden mee gestopt.
In plaats van één keer per jaar iets extra's te doen probeer ik mijn hond de aandacht te geven die hij wenst. Ik knuffel hem dagelijks en vraag hem naast me te liggen zodat we even kunnen 'tutten'.
Sinds onze kat Babbel een half jaar geleden gestorven is ben ik me er extra van bewust geworden dat iedere de laatste kan zijn en aangezien wij deze dieren hebben aangeschaft om ons gezelschap te houden, en niet andersom,  verdienen zij het beste.

Laten we dus iedere dag Dierendag vieren en niet die ene dag in het jaar!

-4- En de scholen beginnen weer...

De Niqab. Een sluier die het gezicht bedekt en alleen de ogen vrijlaat.

Ik las op telegraaf een nieuwsbericht.
Ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden, het voelt erg dubbel.

De laatste tijd is er veel te doen geweest rondom de Islam.
Zo ook dat bericht over de vrouw op het strand in Nice die zich moest 'ontkleden'.
Dit vind ik een beetje vreemd, niet omdat Franse agenten de vrouw vragen zich te ontdoen van haar gewaad, maar het feit dat de vrouw dit doet.
Een zwaargelovige Moslima zou, in mijn ogen, zijn opgestaan en weggegaan. Volgens haar geloof moet zij bedekt door het leven gaan. Als er zo makkelijk over gedaan wordt, waarom draagt deze vrouw dan überhaupt lichaamsbedekkende kleding?
Ho, wacht, voordat je in de ankers schiet, we moeten even kijken naar de tijd waarin wij leven. Er worden tal van aanslagen gepleegd, zowel door Moslims als niet-Moslims, maar het gros wordt geclaimd door een Islamaanhanger. Onder een gewaad (ik noem het even zo voor het gemak, zodat ik geen opsomming hoef te maken) kan er heel wat verstopt worden. Dit is tenslotte de reden dat de diverse sluiers ter discussie stonden en nog steeds staan. Het oogt bijzonder brutaal van deze agenten om de vrouw zo'n vernederende vraag te stellen, maar regels zijn regels. Een absoluut gelovige vrouw zou zeker weten ook niet naar het strand gaan in een boerkini, met als risico zich te moeten ontkleden.
Een overheid maakt beslissingen om haar volk te beschermen en risico's zo klein mogelijk te maken.
Helaas worden de 99,9% resterende goedwillende gelovigen er de dupe van. So be it.

Velen zullen mijn mening niet delen, afgaande op de boerkini-acties die gevoerd worden (HALLO MENSEN ER IS GEEN BOERKINIVERBOD IN NEDERLAND), en ze mogen ook met mij in discussie gaan waarom mijn mening belachelijk is, graag zelfs. Misschien mis ik wel wat.
Maar het internet afstruinend lees ik alleen maar reacties dat het vernederend en discriminerend is.

Dan nog een punt. Als wij naar een land gaan, op bezoek of op vakantie, waar de Islam gepraktiseerd wordt, dan passen wij ons aan naar de geldende normen en waarden, uit respect. Is ook niet meer dan logisch. Overigens is het strafbaar als Westerse vrouwen in deze landen lopen zonder zich te bedekken. Onze Europese regeringen hebben er hele debatten over waarom we wel of geen sluiers zullen toestaan. De overheden zijn, naar mijn idee, bang voor de vele ellende die ze over zich heen krijgen op het moment dat er een (tijdelijk) verbod komt op sluiers.
Na de aanslagen in Frankrijk, België en Duitsland, de meest recente in Europa, vind ik het niet meer dan logisch dat de risico's zo veel mogelijk worden beperkt. Het is heel sneu voor de welwillende Moslim, maar ik denk dat zij, met de ongesluierde Europeanen, daar best begrip voor willen, kunnen en mogen opbrengen.

Zoals je merkt geef ik er een hele tekst en uitleg bij, ik wil niemand op zijn tenen trappen, want ik bedoel het absoluut niet verkeerd. Geloofsovertuiging is nou eenmaal een lastig onderwerp. En dat zou het niet moeten zijn.

Het is toch verschrikkelijk dat scholen nu ook al gaan botsen met gelovigen?  We hebben het hier over de toekomst van kinderen!
Eerlijk is eerlijk, afgaande op bovenstaand nieuwsbericht sta ik aan de kant van de scholen.
Een vader vraagt om zijn kinderen niet in een gemengde klas te doen, hoe durf je dit te vragen op een Westerse school??? Ik kan hier kwaad om worden. Respectloos. Er zijn meer dan genoeg niet-Westerse scholen, ga daar naartoe.
Een gesluierde moeder wordt vriendelijk gevraagd het schoolplein te verlaten, omdat dit tegen de schoolregels is. Waarom kom je als moeder, het rolmodel, überhaupt dan gesluierd naar school??
Even los van het feit dat de school deze regel heeft, maar daar zullen ze vast een goede reden voor hebben.

Het is en blijft lastig. Maar hoe wil je een harmonieuze samenleving krijgen als het al zo vreselijk botst aan de basis?

-3- Afstraffing

Gisteren zegt mijn man tegen mij: 'Schat, ik ga met de kids naar opa en oma en blijf daar ook eten, is dat oke? Kun jij even lekker relaxen als je thuis komt van het werk'.

Ik word er even stil van. Relaxen?
Ik begin gelijk te denken wat ik allemaal niet kan doen als die twee jantjes even het huis uit zijn! Ik heb eindelijk de tijd! En ik moet iets bekennen... Ik durf niet goed te relaxen, sterker nog, ik krijg de indruk dat me-time off-limit is!

Ik zal even een situatie schetsen:
Dinsdag was ik thuis met de kids, manlief was werken en het was heerlijk weer. Dus hupsakee, naar buiten met de bups, daar moeten we als kikkerlandje natuurlijk van profiteren - en vitamine D vangen wanneer dat kan.
Zoonlief wilde eerst niet slapen, dus toen hij dat eindelijk wel deed kon ik, tot grote vreugde van dochterlief, het nieuwe badje opzetten dat zij voor haar verjaardag heeft gekregen. Ofja, badje, zo'n waterpretpark, er ging in ieder geval nog wat werk in zitten.
Dus ik dacht, als ik dit nou effe doe, dan kan zij lekker spelen en kan ik lekker in de zon zitten met een boekje, kat in ut bakkie!
Het ging best rap met behulp van de compressor. Toen kwam ook nog een vriendinnetje van dochterlief, nog beter zelfs! kunnen ze elkaar bezig houden!
Het moment was aangebroken, zoon slaapt, dochter speelt en ik? ik was vrij!
Hop en zonnetje in. Na een klein uur begon mijn dochter vermoeid te raken en het vriendinnetje bracht ik teleurgesteld naar huis, voordat er ruzie ging komen.
Prompt daarna wordt zoonlief wakker. Nou, toch even een uurtje zon kunnen pakken, prima! Ik was in mijn nopjes.
Maar toen kwam de nacht... Wat een verschrikking, zoonlief zette het om 02:00 op een schreeuwen! Ik kreeg hem niet meer in zijn bedje, hij had een acute vorm van verlatingsangst gekregen. uiteindelijk heb ik hem mee naar ons bed genomen en na veel gewiebel en gefriemel is hij in slaap gevallen; Dag nacht, hallo ochtend! Om 04:45 liep mijn wekkertje af en toen lag zoonlief eindelijk in diepe rust, met mijn ogen ergens onder mijn knieën heb ik hem toen in zijn bedje gelegd...

Nou hoor ik je denken, mens, zeur niet, het is een baby, dat gebeurd. Klopt, denk ik ook altijd, en spreek het ook wel uit hoor. Feit blijft dat een baby zorgt voor een chronisch slaaptekort, dat is echt niet fijn en geloof me, ondanks mijn geklaag zou ik het voor geen goud willen missen. Het laat de tijd wat langzamer gaan, die gaat namelijk snel genoeg.

Anyway, dit was dus de situatie, als moeder wordt je kei-hard afgestraft als je wil relaxen.

Zo dacht ik laatst ook lekker even in het gras te liggen met dochterlief. Zij was in de zandbak aan het graven en we speelden een vorm van theekransje... Het zonnetje was heerlijk aangenaam, de vogeltjes sjtierpten erop los en ik was wat aan het dommelen... Tip, niet doen met een zandbak en een 3-jarige in de buurt, het zand zit nog steeds tussen mijn tanden. Wakker schrikken omdat je dochter wat 'soep' naar je lanceert is nooit grappig..

 Ook geven opa en oma ons graag de gelegenheid om te klussen. 'Kinderen zijn dan bij ons, kunnen jullie even lekker door klussen'. Super lief en win-win natuurlijk. Niet dus... je krijgt een stel kleine monsters terug!

Dus om even mijn punt te maken. Relaxen, of  me-time (tijd die je kunt spenderen aan andere dingen dan je kinderen  en de geijkte dagelijkse dingen)  in dit geval, eindigt in een afstraffing!

En nou hoor ik je weer denken 'waarom heb jij überhaupt kinderen genomen, je klaagt alleen maar!'
Dit zijn maar momentopnames. Over de korte momenten waarin mijn dochter uit het niets tegen me zegt 'mama ik vind je lief' en me vervolgens een dikke knuffel geeft hoor je me nu niet. En het moment dat ik mijn zoon loslaat en hij rechtop blijf zitten en me zijn grootste glimlach met twee tandjes geeft hoor je me nu ook niet. Maar die momenten zijn er veel vaker dan de minder leuke momenten.
En ik vind het niet erg om af en toe een afstraffing mee te maken,  niet te vaak, maar het hoort erbij en dan is het lekker om even stoom af te blazen.

Vanmiddag ga ik dus wat aan het huishouden doen (hoe je het ook went of keert nu heb ik er tijd voor) en ik ga even wat relaxen. In het zonnetje. Op het gras.
En ik zal vaker ook over de leuke dingen schrijven. Ik beloof het.

-2- Plundra

Plundra, dat is het vaak op maandag. Maandag is plundra of kliekjesdag.

Maar nou hoor ik je denken, 'Plundra? Waar heeft ze het over? Dat is toch zo'n actie bij de Ikea?'

Dat klopt, maar het past perfect bij mijn maandag.

Er zijn mensen die het waarschijnlijk wel (her)kennen, maar voor degenen die het niet kennen;

Ik ben zo iemand die wekelijks boodschappen doet, niet in de winkel, maar online.

Op zondag ga ik ervoor zitten, neem mijn notitieblokje met pen, de aanbiedingen, een stapel winkelmagazines met producten en recepten en vervolgens ga ik kijken wat de pot de komende week schaft.

Je experimenteert wat met voor jou op dat moment nog onbekende kruiden en combinaties, echt heerlijk, ik raad het iedereen aan.

Al zijn mijn man en dochter er niet altijd van gecharmeert..

Enfin, zo werkt dat hier in huis. Handig en veilig. Zo kan ik niet met teveel thuiskomen of alsnog de helft vergeten en dan nog een keer met teveel thuis komen.

Maargoed, Plundra, daar had ik het over. Vaak blijft er altijd wat over van de week ervoor. Er zit teveel in een zakje, de aanbiedingen waren 1+1 gratis (we blijven Hollanders) of ik ben vergeten het bij een recept te voegen. 

Vandaag was het dus tijd om de kasten te plunderen wat in elkaar te flansen. Weggooien is zonde en ik probeer mijn kinderen bij te brengen dat het niet vanzelfsprekend is dat je koelkast gevuld is.

Resultaat: macaroni met penne, lasagnasaus en een rijke combinatie van groentes. O, en als side dish een salade die over was van het BBQen. 

Niet super gezond, maar best netjes, toch?

En alles wat er over is vriezen we in, kunnen we mooi gebruiken voor 'kliekjesdag'.

-1- Mijn eerste blog!

Woohoo, I did it!

Al enige tijd loop ik met de gedachte om een blog te beginnen. Uit nieuwsgierigheid, maar ook om dagelijkse dingen te delen. Geen persoonlijke zaken met naam en toenaam, maar dingen over het nieuws, koken, het sporten, de kinderen die me weer eens het leven zuur maken... Als ik het zo belees, een lifestyleblog dus.

Ik hoop dat je het leuk vind en dat er ook herkenning in terug te lezen is. Zoals zo vaak als je 'het even niet meer ziet zitten', dat je weet, ik ben niet de enige.
Dat heeft mij immers vaak door, laten we zeggen, momenten heen geholpen..

Even kort over mezelf.
Mijn naam is Frouke, 27 en heb 2 jonge, nog niet schoolgaande kinderen. Ik ben getrouwd, heb een hond en verbouw een huis. Eén woord dus, spitsuur! O ja, en ik heb een fulltime baan...
Daarom is het lekker om even lekker te spuien en een pen pakken en de boel opschrijven is teveel werk (kramp).
Ik heb intresse in nieuws, luister graag naar columns, vind koken erg leuk en experimenteer hier ook bij. Daarnaast probeer ik tijd en energie op te brengen voor sport.

Zo, dit was het voor nu. Hopelijk heb je een beetje een beeld van mijn idee bij deze blog en mag ik je nog vaak begroeten.
Laat me weten wat je ervan vind.

Fijne avond nog!

P.s.
Zie onderstaande afbeelding!